Karlı Bahçe

Pencereden bahçeye bakıyorum. Karlı bahçede yaşam sürüyor. İçimdeki karlı bahçeye götüren şarkılar dinliyorum. Yapbozu tamamlıyor annem ve kardeşim. Ben çabuk sıkıldım sanırım. Biraz da üşengeç olunca bir işin sonunu getirmek zor oluyor.

Yarın sözcüğünün büyüsüyle aldanıyorum yaşama. Aklımı çelen mavi düşlerle geleceği hayra yoruyorum. Gündüz niyetine anlatıyorum. Suya anlat sadece deseler de yabancılara anlatmaktan mutlu oluyorum.

Bahçeden pencerenin içine bakıyor ağaçlar. Pencerenin içinde yaşam sürüyor. Yaşamın sürdüğünü yeni yıkanmış ve ütülenmek isteyen giysilerin telaşından anlıyorum. Önce ben diye bakan gri gömleğe göz kırpıyorum. Sabırlı olmalarını öğütlüyorum.

Mutfakta çay demleniyor. Arkadaşlarım beni arayıp sağlığımı soruyor. Annem Sırrıyla konuşuyor. Ben bir ay sonra hala olacak olmanın sevincini duyuyorum.

Bu kış içimdeki karlı bahçede bir müzik kutusu var sanki...Hep sevdiğim şarkılar çalıyor.