27 Ekim 2018 Cumartesi

İnsan Düğümlenmeli Belki de



İnsan hiç düğümlenmese
Sabaha karşı kendine bir şarkı yakıştırsa
Pencereleri açsa
Parfümmüş falan
Şu şalı da dolayıp boynuna
Atlasa bir otobüse
Uzaklaşsa 

Çantasında şiir kitapları
Açıp açıp kapasa
Kaparken tangır tungur etse kitap
İçindeki bir şiir dışarı fırlasa
Bulutlaşsa
İnsan hiç düğümlenmese

Boşuna mı diyorum
Kitapları şimdi yazmış olsam
Birinin adı Mayıs Defteri
Diğeri Umut Islığı olurdu 

İnsan düğümlenmeli belki de
Tanımlardan uzak durmalı 
Balıklama dalınca gökyüzüne
Kendini tanıyacak gibi olmalı
Kulakları çınlamalı

Düşselleşinceye dek
Toprağı yağmuru 
Afrikayı
İnsan vücudunu 
Öğrenmeli belki de
Kendi kendine
Dersler çıkararak

Düşselleşinceye dek
Öğrenmeli
Saatlerin tik taklarından 
Karamsar olmamayı



Yasemin Şenyurt
07.10.2018
Ankara



6 Ekim 2018 Cumartesi

zamanın halleri

Kalbimde kaynayan ay
Karıncalanan hayat
Şiirle bağım kopmayacak

Leylaklar 

Ömrümün özetidir sıcak çay

En şaşkın misafirim ben

Ellerine yer arayan 

Leylaklar

Ayağa kallkıyorum
Ayağa kalkıyorum
Ayaklarım yürümeyi unutmuş

Aklımda metaforlar
Muammalar ve mumlar
Bazılarını daha çok sevdiğim

İnsan kendisini neden arayamaz
Neden meşgule düşer telefon 
En güz gecelerde

Sesin yoğunlaşması mı
Sessizlik
Ten neden titrer

Yaşasa tüm şairler
Hiç mi hiç ölmeseler
-di

Sağ kalmak da neyin nesi
Deselerdi aşk
-ecek

Defterde
Yeşeren bir yaprak
-yorum

Yasemin Şenyurt
06.10.2018
Ankara

4 Ekim 2018 Perşembe

Eşsiz Bir Novella




Misafir bir sabahta
Ebediyen mutluyum
Belki sisli bir vapur hüznü taşıyorum 
Gece 

Rengim
Bu bir öykü olsun istemem
Sonu olan
Her şiir gibi olsun da istemem 
Bu eşsiz bir novella 

 
Yasemin Şenyurt