Bu kaçıncı kıvrılışı saçlarımın
Saçlarımda beyaz bir kuş saatlerdir
Söylenmemiş hiç ama hep hissedilmiş
Bir bilinmezliği seviyor ya insan
Bütün yaraları ile koşuyor ya
O zaman inat ediyor içtiğimiz su
Tatlı olmakta diretiyor
Akşamüstü
Çok süslü bir öykü yazmak için
Masam geveze
Akşamüstü
Çok sütlü kahve için
Bardağım geveze
Küs değilim seslere
Kusursuz olmayı hiç denemedim
Mümkündür her an bir sözcüğün içimize doğru yayılması
İçimizi kaplaması
Yanına başka bir sözcüğün yakışmaması
Tek sözcüktür bazen öykü
Kainatı sevmek biraz mizahla mümkün
Biraz da başkaldırı ile
Masamda bir kitap duruyor
Tek sözcük var kitapta
Belli ki yazar başka sözcükleri yakıştıramamış yanına
Okuyoruz birlikte
Sen diyorsun ki yazar burada kainat kadar yürekli
Ben gülümsüyorum
Sözcük sözcük ağlıyoruz
Bir çocuk geçiyor yanımızdan
Bakıyor göz ucu ile kitaba
Bize
Kitaba
Bize
Kitaba
Torbasında çocuğun şeker var
Bize uzatmayı aklından geçirmiyor
Geveze mi geveze
Ama sanki dilini yutuyor o an
Saçımdaki kuştan tut da
ayak bileğimdeki halhala kadar
Titriyoruz
Yasemin Şenyurt