12 Kasım 2015 Perşembe

Dantel Gemi

En başından beri biliyordum
Deniz bir garip türküdür

En başından beri seziyordum
Aklımın bir gün başımda olamayacağını

En başından beri hissettim
Şiirin beni saracağını
Güneş gibi tenimde duya duya

En başından beri huzursuzdum
En başından beri uykusuz
Kırıntıları takip ederek 
Ulaştım güvercinlere

Sarıldığım bütün oyuncakları buldum 
Yediğim bütün çikolataların paketlerini
Sönmüş balonları
Kaybolmuş kalemlerimi

Özlemekten kaçtı bir güvercin
Kaçabildiğini düşündü
Çocukluğum 
Büyüdüğünü
Yetiştiğini düşündü bütün yetişkinlere
Yanıldı

Yaklaştı 
En başından beri bildi
Kaçamayacağını 
Yaklaştı
En başından beri biliyordu
Mentollü bir sigara gibi yandığını

En başından beri
Bütün ayrıntıları sevdi
Konuşmayı
Ters ve düz
Doğru ve yanlış
Konuşmayı sevdi

Dantel denizi vardı
Dantel gemileri
En başından beri bildi
Sadece onun dantel gemisi vardı

Rahatla ve uyu şimdi
En başı buydu çünkü
Yetişme yarın yetişilecek işlere
Dantel bir sabahı yaşa
Sadece gözlerinle değil
Boynunla takip et
Bir uğur işareti buluncaya dek
Takip et 
En başından beri biliyorsun
Dantel gemin var

Yasemin Şenyurt

6 Kasım 2015 Cuma

İşitilen




Mavi kulaklarım
İşitir hep masmavi masanın tıkırtısını
İşte yine o ağacın dalları buruk
Oyun oynuyor kendi başına çocuk
İşitir dokunuşlarını annesinin
Seslenir ağacın köklerine

Vazgeçmek ona göre değil
Hiç değil
Sakin ve kararlı yürür
Sırtında kitaplar taşır
İçi dışı bir

Mavi kulaklarım
İşitir yazarın kırılan sesini
En sonunda 
Öyle güçlü üfler ki balona
Uçmasa olmayacak 

Vazgeçmek bana göre de değil
İşitiyorum ki
Yağmur
İşitiyorum ki bir elma küsmüş

Şimdi tutalım birbirimizin elini
En sevdiğimiz gerçekleri anlatalım bir bir
Küselim sonra
İşitelim yağmuru

Elbette barışırız
Görünüyor işte o masa
İşitiliyor üstelik tıkır tıkır
Mühim şimdi saatin kaç olduğu
Yılları unutsak da olur
Mühim şimdi gökyüzü

Ümitsizlik yok
Yorgunluk hiç
Mühim şimdi uyanmak 

Yasemin Şenyurt

5 Kasım 2015 Perşembe

Tarihten Günümüze Şizofreni Serüveni Sergisi CerModern'de

Şizofreni hastalığından korkuyor ve eğer şizofreni hastalarına nasıl davranacağınız konusunda aklınız karışıyorsa büyük olasılıkla bu hastalık hakkında bilginiz yok. Bu hastalık hakkında bilgi edinebileceğiniz bir serginin Ankara'da CerModern'de 5-15 Kasım tarihleri arasında gerçekleştiğini haber vermek istedik. Şizofreni Dernekleri Federasyonu ve Abdi İbrahim Otsuka işbirliği ile gerçekleştirilen bu sergide emeği geçen herkese teşekkür ederiz. 

Siz de bu sergiye gelerek şizofreni hastalığının tarih içinde nasıl bir seyir izlediğini anlayabilir ve bu sergiden edindiğiniz izlenimleri bir arkadaşınızla paylaşabilir ve aslında şizofreni hastalığı hakkında düşündüklerinizin doğruluğun/yanlışlığını sınayabilirsiniz. 

Şizofreni hastası olmak aslında utanılacak, korkulacak veya gizlenecek bir durum değildir.Şizofreni hastalığı hakkında sergide göreceğiniz doğrular ve yanlışlar panosu ve aynalar aslında sizin hem kendinize hem de şizofreni hastalarına yeniden ve farklı bir gözle bakma olanağı sunmaktadır. 

Bir şizofreni hastasının hayatının değişimi belki de sizin bu sergiye gelmenize bağlı ve belki de sizin hayatınızın değişimi de bu sergideki aynalar sayesinde olacak. Korkmak ya da görmezden gelmek yerine yüreklendirmek ve anlamak daha değerli ve anlamlı bir çabadır. 

Yasemin Şenyurt











Şizofreni Dernekleri Federasyonu Başkanı Sayın  Doç.Dr. Haldun Soygür ile birlikte Görmezden Gelmeyelim sergisinde

1 Kasım 2015 Pazar

Söz Veriyorum Picasso



Picasso biliyordu
Benim düşlerimi




Picasso anlıyordu
Anlıyor

Neden döndüğümü
Neden öldüğümü
Güneşe el sallarken

Picasso
Bir çiçek uzatıyor
İki eli kanda da olsa

Bir türlü okuyamadıklarım var

Picasso gülümsüyor
Anlayışlı olduğunu biliyorum

Çok seviyorum be şu dünyayı
İşte bu yüzden sevgili Picasso
Bütün mesele bu
Söylemiş miydim

Canım Picasso
Sahiden bana anlatabilirsin
Bana sorabilirsin
Bilmiyorsam dürüst olurum söz veriyorum

Söz veriyorum Picasso
Bir sihirbaz da olsam
Aşk aşk olarak kalır bende
Ondan ayrılık yapamam

Yasemin Şenyurt

Van Gogh ile Konuşamama

Van Gogh resim yapıyordu
Gece kulaklarına eğilmişti
Van Gogh'un

Ah
Bu benim tuhaflığım
Şiirim demek isterdim

Gözlerim sürekli uzak
Ellerimin içi kırık deniz kabukları
Bilmiyorum diyemez oldum
Van Gogh da demezdi benim yerimde olsa

Hüzünlü ve sarı yıldızlar
İçimde kalemler ve bir çılgın saat
Unutmazdım ben olsam
Unutmamıştır Van Gogh da

Ölmüş müdür peki
Ben olsam maviye boyardım gökyüzünü
Daha yakından bakardım 

Gece
Biraz o iskemlede uyuklar
Fırçalardım düşümdeki akıllıları
Ben Van Gogh değilim

Gülüp geçerdim bana
Trafikte 
Şaşırır kalırdım
Gökyüzünden düşse mavi
Ağaçtan çıldırsa yeşil
Kaç kez sararır bir insanın gözleri

Ölüm mü bu dedi
Yaşam mı yoksa
İnatçı bir filozof sordu bu soruyu
Bilmiyorum diyecektim 
Kalbim yerinden çıkacak gibi oldu

Van Gogh anlardı yaşasaydı
Gülüp geçmezdi bana
Maviye boyardı en olur olmaz şeyleri
Gökyüzü dahil

Yasemin Şenyurt