Belki bu hayat
Ağrıdan başka şey değildir
Sesin ağrısı olur mu
Olur
Yolculukta kanatlarım olsun istedim
Belki bu hayat
Yazamadığımız bir şiirin ağrısı
Belki de
Okuyamadığımız
Belki sırt çantamız bile ağrılı
Belki su içtiğimiz bardak
Belli ki en çok başımız
Belli ki en çok kalbimiz
İnsan ağrıdır
Bazen gelip geçen o ağrıda
Hiç geçmeyen şeyler vardır
Belki de
Ağrının tadı vardır
Başka tatlara benzemeyen
Ağrının kokusu da başkadır
İnsanın ağrısı yoktur
İnsan ağrının kendisidir
Bir an bunu unutup
Kana kana su içer
Bir an bunu unutup
Çok sever bir başkasını
İşte o zaman ağrısı kesilir
Daha başka bir ağrı başlar
Daha şiddetli
Geçmesi için bir ömür bekler insan
Bu başka ağrının
Ya da sarılır kaleme kağıda
Yıllarca yazar
Geçmemesi için başka ağrının
Kesilirse ağrı korkar
Kendinde olmamaktan
Kesilir sesleri yaşamın diye korkar
Ağrıyorum işte
Bazen bir göl kenarında
Bazen de
Sabahın en sessiz saatinde
Kanatlarım da ağrıyor
Hiç olmadıkları halde
Şimdi bu ağrı nasıl güzel
Nasıl tatlı ve derin
Şifa ararsam
Ben yalancının ta kendisiyim
Yasemin Şenyurt