28 Mayıs 2015 Perşembe

İnsan ağrıdır




Belki bu hayat
Ağrıdan başka şey değildir
Sesin ağrısı olur mu
Olur
Yolculukta kanatlarım olsun istedim

Belki bu hayat
Yazamadığımız bir şiirin ağrısı
Belki de
Okuyamadığımız 

Belki sırt çantamız bile ağrılı
Belki su içtiğimiz bardak
Belli ki en çok başımız
Belli ki en çok kalbimiz

İnsan ağrıdır
Bazen gelip geçen o ağrıda
Hiç geçmeyen şeyler vardır
Belki de

Ağrının tadı vardır
Başka tatlara benzemeyen

Ağrının kokusu da başkadır

İnsanın ağrısı yoktur
İnsan ağrının kendisidir
Bir an bunu unutup
Kana kana su içer
Bir an bunu unutup
Çok sever bir başkasını
İşte o zaman ağrısı kesilir
Daha başka bir ağrı başlar
Daha şiddetli

Geçmesi için bir ömür bekler insan
Bu başka ağrının
Ya da sarılır kaleme kağıda
Yıllarca yazar
Geçmemesi için başka ağrının

Kesilirse ağrı korkar
Kendinde olmamaktan
Kesilir sesleri yaşamın diye korkar

Ağrıyorum işte
Bazen bir göl kenarında
Bazen de
Sabahın en sessiz saatinde
Kanatlarım da ağrıyor
Hiç olmadıkları halde

Şimdi bu ağrı nasıl güzel
Nasıl tatlı ve derin
Şifa ararsam
Ben yalancının ta kendisiyim

Yasemin Şenyurt

GEL




Çok çiçekli masa örtüsü
İki bardak çay
Gel beni kurtar şu şarkılardan
Gel beni al başımdan 
Çok çiçekli gök
Üç kitap aklımda
Gel beni kurtar düşlerimden
Ağlamam işte ağlamam
Yeter ki gel
Yazdıklarım yalan
Sustuklarım haki
Gel beni kurtar destanlardan
Yüzümü güneşten
Ellerimi denizden
Çek al
Al kalbine sakla
Çok çiçekli akşam
Gel bu sefer
Belki de bütün olması gereken bu
Duy ve anla
Çok çiçek yaralanır gelmezsen
Çok şair uykusuz kalır
Çok üzülürüm
Gel kurtar beni
Sev demem 
Sarıl demem
Gel sadece
Gülümset şu yüzümü
Çek al beni serçelerin telaşından
Çek al beni uykulardan
Gel güldür
Gel öldür

Yasemin Şenyurt

26 Mayıs 2015 Salı

Andeniz




Gözlerim konuşmayı öğrendi
Burası Ankara
Sene 2015
Yeraltından Notlar'ı okuyalı on yıl oldu olacak
Yıllarla konuşuyorum da
Aynalarla konuşuyorum da
Sokaklarda bizimle yürüyorum ya
Böyle geveze
Böyle çoğul
Hiç inanamadığım bir gök
Hiç unutmadığım bir yüz
Dolaşıyor düşümde
Ben tutup çimenlere uzanıyorum
Böyle hayta
Gözlerimin konuşması
Senden başkasına
Benden başkasına
Hiç bilmedikleri
Öğrenmek de istemedikleri bir dil
Gözlerim konuşmayı öğrendi
Burası Andeniz
Sene Denizin kökü
Böyle
Böyle demek de bir susma isteği aslında
Anlayana
Gözlerim susmayı da öğrenmiş
Aferin
Aferin gözlerime

yasemin şenyurt

24 Mayıs 2015 Pazar

John Nash iyi ki yaşadın...



John Nash'i Akıl Oyunları filmi sayesinde tanıdım. Şizofreni hastalığını yaşamış ve bu hastalıkla birlikte yaşamını sürdürmüş ve başarılara imza atmıştı. Onun hakkında geçmiş zamanda konuşuyor olmak onun ölüm haberini yeni duyduğum şu sıralarda ne kadar acı geliyorsa yıllar sonra da acı gelecek diye düşünüyorum. 

Şizofreni hastası olduğumu öğrendikten sonra  hayata dair  en umutlu gelen şeylerden biri bu hastalığı yaşayan insanların birlikte zaman geçirebilecekleri ve üretken olabilecekleri Şizofreni Hastaları ve Yakınları Dayanışma Derneği ile tanışmam olmuştur. O yıllarda yüksek lisans için başvuru yapıyor ve bir yandan da yüksek lisansta başarılı olup olamayacağıma dair kaygılanıyordum.  Bir gün tek başıma bir film izleyeyim ve farklı şeyler düşüneyim amacıyla sinemaya gitmiştim.   Filmin heyecanı kaçmasın diye konusuna bakmadan sinemada bulmuştum kendimi.

Sinemadan çıktığımda duyduğum heyecan ve hayata dair umudum o kadar yoğundu ki...Yıllardır bu başarı, sevgi ve azim öyküsünün etkisinde  kalarak ve ben de yapabilirim diyerek doktorada tez aşamasına kadar geldim. John Nash yaşamımdaki en önemli insan oldu yıllardır. Kendisiyle ilgili yazılan bir yazıda kendisinin   hastalığın getirdiği düşüncelerin de matematikle ilgili düşüncelerinin de  aynı yerden geldiğini düşündüğünü okuduğumda çok etkilenmiştim. 

John Nash bence bu hastalığı yaşayan hepimizin yaşantısını olumlu anlamda etkiledi ve bizi çok yüreklendirdi. Yüreklendirmeye de devam edecek... Varlığın, yaptıkların, düşündüklerin için teşekkür ederiz John Nash. Bu dünyadan ayrılışın bizi çok ama çok üzdü...

Tanımadan çok sevdiğim ve tanışmadan yaşamıma yön ve cesaret veren  "bir güzel akıl" iyi ki yaşadın...

Yasemin Şenyurt

19 Mayıs 2015 Salı

İyileştim

fotoğraf: Yasemin Şenyurt


Solarken bir çiçek
Solmayan şeydir his

Solurken bir çiçek
Soluksuz bırakandır his

Akşam akşam 
Düşüncemde tek bir çiçek
İyileştim diyorum

Hani ikimiz o gece
O meyhanede konuşmuştuk da
Hatırası solar mı sandın
Hani hiç yürümeden
Hani hiç ağlamadan
Hatırası 

Bir rüya içindeydi
Sen hiç

Mavinin masmaviye
Kırıldığına şahit oldun mu
Sen hislerin en hakikisinde

Bir kapı çalındığında
İçini o his kapladı mı hiç
Kitap gibi

Güvercinler 
Çimenler
Tesadüfler güzeldir
Sen soluk aldığın sürece

Akdeniz titresin dursun
Gökyüzü bakmasın hiç bana
Alnım acıdan kıvrılsın kendine
Güzeldir yaşamak
Sen soluk aldığın sürece

Dediler ki
Hiç duymadım dediklerini
Güldüler ki
Hiç üstüme alınmadım
Güzeldir yaşamak
Hisli hisli

Yasemin Şenyurt

15 Mayıs 2015 Cuma

Utangaç Şairin Tuhaf Şiiri

 Fotoğraf: Yasemin Şenyurt



Kalbim bir balığın gözlerinde kaldı
Çıkar çıkarabilirsen kulaklarındaki o inatçı sesi
Kalbim bir balığın gözlerinde
Kim baksa bana
Kim dokunsa
Kim sevse
Önce iğde ağaçları diyorum
Sonra iğde kokusu
Bitmek bilmiyor anlatacaklarım

Kaldım diye değil
Kalbim bile değil
Önce iğde kokusu
Kim baksa
Kim dokunsa
Kim sevse
Korkuyorum
Sahiden mi diye

Kalbim o balığın gözlerinde
Öyle utangaç kaldı ki
Ne zaman bir şiir okusam
O balığın kalbinde 
Utangaç gözlerim
Sevmek için değil
Sevilmek için değil
Sahiden de değil 

Sahiden sevmek
Derinden
Çok derinden 
İçimizdeki yapbozdur
Ne zaman yapılır
Bozulduğu zaman 

Yasemin Şenyurt

11 Mayıs 2015 Pazartesi

Günün Bitişine Övgü




Bir gün daha bitiyor
Bitmek bazen başlamak kadar esrarengiz

Bir gün daha bitiyor
İnsan bazen hasretten öldüğünü sanabiliyor

Bir gün daha bitiyor
Lunaparklar başlıyor düşsel

Bir gün daha bitiyor
Sahaflar kapanıyor bu saatlerde

Bir gün daha bitiyor
Yarınlardan umudunu kesmişe benziyor benliğim

Bir gün daha bitiyor
Gömleğim hiç oralı olmuyor

Bir gün daha bitiyor
Senin günün nasıl geçti
Bir gün daha bitiyor
Ayrılık şiirleri okuyor içimde biri
Bir gün bitti 
Gün dediğin nedir ki

Adımı seslendiğinde bir kıyamet kopuyor ki sorma

Bir gün daha bitiyor
Biterse bitsin umursamazlığında bakışlarım

Bir gün daha bitiyor
Artık yetişecek gücüm yok 
Kalbim bilinmezlik denizi
Adımı seslendiğinde kopan kıyamette 
Sağ kalan sessizliğim
Sağ kalan adım

Bir gün daha bitti
Ne kadar da korkaktım
Ne kadar da yaralı

Biter bitecek bu ömür
Başka şansı yok 

Yasemin Şenyurt

İşte Biz





İşte bu bulutlara biz kümülüs deriz
İşte şu yapraklar şöyle nefes alır
İşte akıp giden gözyaşım
İşte geçip giden yıllarım

Şimdinin gövdesinde
Ruhun sükunete özlemi

Deniz minaresinin çağrıştırdığı ne varsa
Bir bir aklıma geliyor
Aklımın en soluk yerinde canlı bir resim
Van Gogh'u düşünmemek için
Sıkılıyorum

İşte biz her halini sevdiğimiz insanlar için
Yaşamayı sürdürürüz

Öykülerin bitmemiş
Öykülerin deviniyor
Öykülerin bir başka yaşamın içinde büyüyor derlerdi
İnanmazdım
Çehov'a mektuplar yazmamak için
Çıldırırdım

Düşüncenin bir başka düşünceye doğru yolculuğu
Bir mola yerinde gelirdi hep aklıma
Baş edemezdim o an kokularla, rüzgarla ve kendimle

Çıldırırdım
İşte biz bu mevsime
İlkbahar deriz sevgili çocuk
Çilekler, erikler ve kirazlar neşe içindedir

İşte biz bazen
Çıldırıncaya kadar
Aklı başında tek söz edemeyiz
Şimdi sen bu şiiri anlamadın diyelim
Belki de şiiri yazanın kabahatidir bu

Ellerim yara bere içinde
Elini çabuk tut olur mu
İyileştir bizi
Biz bu bulutlara kümülüs deriz ama
Belki sen daha iyi bilirsin çocuk

İşte biz mola yerlerinde
İlkbahar gecelerinde
Islığı duyarız
Belki sen daha iyi duyarsın çocuk

Yasemin Şenyurt