Üşürdü ellerim
Üşürdü sonsuz sarı
Düşünürdüm
Düşündükçe içimde konuşanlar
İçime konuşanlar
Koştururcasına konuşurlardı
Çantamda bir mektup dururdu
Durur durur
Gözlerime vuran yaş gibi dururdu
Ne ağlayabilirdim
Ne ölebilirdim
Belki güze doğru
Derinden bir sözcük duyar
Duydukça duyar
Sarar sarmalardım tüm üşüyenleri
İçime yanaşır bir vapur
Hani deniz nerede
Hani gökyüzü
İnsan olurdum bütün üzüntülerimle
Bütün şaşkınlığımla
Yaşamıştım bir gün
Belki daha da az
Çaresiz de değildim
Belki bütün kuşlar etrafımda
Belki bütün kuşların bir derdi var
Belki kederli bir dildir Türkçe
Yağmur yağsa
Koşarak üşüyerek koşarak
Üşüyerek ve ağlayarak
Bir otobüs durağında ikimizi düşlerim
Birbirimize sessiz
Birbirimize doğru
Yüzüm acının ortasında bir şaşkındır
Yine gitmek zamanı
Aklımın en üşümüş yanına yanaşır öpersen saçlarımdan
Bil ki
Kederli bir sessizliktir kucakladığım
Büsbütün kederli bir anlamı vardır yaşamın
Yine gitmek zamanı
Uğultular bekliyor beni
Oysa ne güzeldi
Birbirimize sessiz
Birbirimize doğru
yasemin şenyurt