21 Mayıs 2016 Cumartesi

Adı Olmayan Öykü




İnsan kelebekli elbisesini giydiğinde bir kelebeğe dönüştüğünü zannediyor ya bir terzi ruh hallerinden hiç habersiz değildir bence...Bir terzi ruhun mimarı olduğunu da düşünebilir. Ruhun mimarı olan bir terzi ile hiç tanıştınız mı? Ben tanışmadım ama tanışmak ve koyu bir sohbete dalmak isterdim. Durduk yere insan kendisini bir nota, bir ağaç zanneder ve yaşamını yeniden görür ya ben de bu öyküde yaşamı yeniden gördüm. Bir terzi kişinin ruhuna en yakışan rengi de bilir ve renkleri, düğmeleri, iplikleri ile zengindir. Deli gibi bir oraya bir buraya koşup dururken aklıma nereden geldiğini bilemediğim ama öğle uykusu kadar tatlı olan bu öyküye bir ad bulacak değilim. Bu öykünün adı olmayacak. Bazen kendimi şair zannediyorum ama ne şairim ne ressam. Ne mimarım ne terzi... Bir öğrenciyim ki diplomalarını çekmecelerde bırakmış ve öğrendikçe içinde bahçeler bulan. Bir öğrenciyim ki kepi gökyüzüne atacağı sırada yeniden üniversiteye başlayan. Bir öğrenciyim ki kaydını dondurmuş ama aklında fikrinde mezun olmak olan. Bir öğrenciyim ki terzilerle, marangozlarla, kaptanlarla konuşabilse mezun olacak...

Yasemin Şenyurt

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder