Durduğum ve kendimle karşılaştığım yere o yıllar sonra yeniden geldim. Sevginin beni iyileştirdiği ve yaşamıma amaç kattığı doğru. Şimdi bu sevgi öyle derin ve her anımda o kadar kendisini gösteriyor ki geçmiş de gelecek de anlam dolu…Sevginin gösterişsiz bir biçimde kendini belli etmesi beni iyileştiriyor. İçten içe sevildiğimi bilmek aslında yapmış olduğum yanlışları affetmemi ve başka insanları daha iyi anlamamı sağlıyor.
Aşırı hız yaptığımda ve başım döndüğünde de yine sevgi imdadıma koşuyor.
Sevgiyi böyle usul usul hissetmek insanın daha net görmesini sağlayarak acele etmemesini olanaklı hale getiriyor. İçin titreyerek bir insanı sevdiğinde aslında özen göstermeye başlıyorsun ve sağlıklı olmak istiyorsun. Ne kadar uzun ve sağlıklı yaşarsan o kadar güzel anın olacağını düşünüyor ve bu düşünceyi sevdiklerinle paylaşıyorsun.
İşte benim durduğum yer bu yüzden “bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine”
İşte benim durduğum yer bu yüzden “ne gelir elimizden insan olmaktan başka?”
Yasemin Şenyurt
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder