Yatağa uzanıp olanları düşünüyorum. Olanları düşünürken aklıma şarkılar geliyor. Düşündükçe Mayıs oluyorum. Yağmur olarak dokunuyorum yeryüzüne. Tası tarağı toplayıp gitmek istemiyorum. Yerleşmek, köklerimi salmak istiyorum. Gözlerimdeki neşeyi tanıyorum. Ellerimi uzatıyorum ve dokunuyorum çocukların minik ellerine. Çocuklarla okulun bahçesinde koşuyor ve oyunlar oynuyoruz. Sonu gelmesin istediğim bir kitap hep çantamda duruyor.
Bir gökkuşağı beliriyor yaşamımda. O gökkuşağına beyaz taylar gidip geliyor.
Yaşıyor ve düşünüyorum. Yatağa uzandığımda ayak ucumda kedim de uyuklamaya başlıyor. Mırr da mırr sesleriyle olanları düşünüyorum. Düşününce her şey daha güzel, daha ince ve daha anlamlı. Yaşayıp gitmemek gerektiğini anlıyorum. Geçiştirmemek gerekiyor.
Bir deniz ki üstünde ufak ufak sandallar var. Rüzgara eşlik ederek sallanıyorlar. Mavisine, laciverdine, yeşiline doyamadığım bir deniz ki düşüncem mi ona benziyor yoksa deniz mi düşünceme özeniyor karıştırıyorum. Bir deniz ki üstüm başım seninle karşılaşsak beni tanıyamamandan korkuyorum. Olanları düşünüyor musun diye düşünüyorum. Muhakkak ki düşündüğünü düşünüyorum. Mutlu oluyor bütün olanlar oldukları için…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder