Bu sabah deniz kıyısında deniz kabuğu olmak istedim.
Kimsenin fark etmediği sıradan bir deniz kabuğunun renklerinde olmak.
Denizin üzerimden gelip geçişlerini sakin bir şekilde kabullendiğim...
İnsanların gülüşmelerine tebessüm ettiğim...
Hani insanın yalın olmak istediği zamanlar olur. Küçümsemediği ve abartmadığı zaman dilimleri olur.
Deniz kabuğu ne olmak isterdi bugün? Belki de bir balon. Sıkılmıştır kumdan, güneşten, durup durup bakmaktan, dinlemekten...Uçmak isterdi bugün.
Siz ne olmak isterdiniz bugün?
Külahta dondurma mı? Hani hep sevilen...
Bir bardak çay mı? Tiryakileri olan...
Siz ne olmak isterdiniz sorusunda yine yeniden insan olmak isterdim diyebilirsiniz.
Dinlenmek istedim bugün. Yağmur damlası kadar ferah, deniz kabuğu kadar sade ve kendim olmak isteyeceğim yarın yeniden. Belki bir çocuğu güldürebilirim. Belki yaşam gücü katarım yorgun bir hastaya. Belki de hiç açılmamış bir kitabın kapağı kadar kışkırtıcı olurum. Belki de ellerimde çiçekler kapında olurum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder