İsmail'in Planları

Şapkasını masaya koydu

Siyah bir kutunun yakınında

Beyaz kaplı kitaba baktı

Tek söz etmeden

Gülümsedi

İlacını hazırladı

Su istedi

Menekşe almayı düşündü

Fotoğraf çektirmeliydi yarın

Banyo yapmalıydı

Çiçekçiye de yarın uğrardı

Gökkuşağı belirirse bir an

Altından geçecekti

Saçlarını bulaştırarak renklere

Yağmur yağarsa

Adımlarını yavaşlatacak

Diliyle yanağından toplayacaktı damlaları

Uzun uzun yürüyecek

Kitapçı kapanana kadar

Dolaşacaktı

Çaydanlık da alırdı belki

Çay demler

Misafir çağırırdı

Çocuk parkında oturup

Salıncaklarda hayal ederdi kendini

Deli İsmail derlerdi ona ama

Derinliğini bilemediklerindendi

Bisikleti olsaydı

Deli İsmail’in diye geçirirdim içimden

Aklının içinden geçemezdim

Gözlerine bakamazdım korkusuz

Sorularım yavan kalır diye sormazdım

Anlayışına sığındığım gökyüzü

Derinliğine inandığım İsmail için beraber çalışalım