Yüzümün ve yüreğimin bir yarısı camdan. Denize bakıp kalıyorum saatlerce. Camdan yüzümü güneşin değdiği denize daldırıp çıkarıyorum. Camdan hayaller kuruyorum. Her an kırılabilecekleri ihtmalini seviyorum. Camdan hayaller kırılırsa canıma değer ve canım yanar. Canım yanınca da vazgeçmem kolay kolay. İnsanın kendi canından değerli hayalleri olabilir.
Yüzümün ve yüreğimin bir yarısının camdan olduğunu bilerek yaşamak zor. Kim ne derse desin pek aldırmıyorum. Bir akvaryum olduğumu da düşünüyorum zaman zaman. Balıklarımdan hem de en sevdiğim balıklarımdan birinin adı kaygı. Kaygı diğer balıklardan daha hesapsız. Belki de onu hesapsızlığından seviyorum. Kaygının yüzümün camdan yanında hep yeri var.
Bazen "bu kadar da olmaz" diyorum kendi kendime. Kırıl ve dağıl artık diye bekliyorum. Yarım kalmak istiyorum. Camdan yanım dağılsın. Kırılıyor ama dağılamıyor. Bu işin sırrı nedir bilmiyorum.
Sana ve tüm sevdiğim insanlara gökyüzündeki güvercinleri göstermek isteğiyle yazıma son veriyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder