İnsan ağrıdır

Belki bu hayat

Ağrıdan başka şey değildir

Sesin ağrısı olur mu

Olur

Yolculukta kanatlarım olsun istedim

Belki bu hayat

Yazamadığımız bir şiirin ağrısı

Belki de

Okuyamadığımız 

Belki sırt çantamız bile ağrılı

Belki su içtiğimiz bardak

Belli ki en çok başımız

Belli ki en çok kalbimiz

İnsan ağrıdır

Bazen gelip geçen o ağrıda

Hiç geçmeyen şeyler vardır

Belki de

Ağrının tadı vardır

Başka tatlara benzemeyen

Ağrının kokusu da başkadır

İnsanın ağrısı yoktur

İnsan ağrının kendisidir

Bir an bunu unutup

Kana kana su içer

Bir an bunu unutup

Çok sever bir başkasını

İşte o zaman ağrısı kesilir

Daha başka bir ağrı başlar

Daha şiddetli

Geçmesi için bir ömür bekler insan

Bu başka ağrının

Ya da sarılır kaleme kağıda

Yıllarca yazar

Geçmemesi için başka ağrının

Kesilirse ağrı korkar

Kendinde olmamaktan

Kesilir sesleri yaşamın diye korkar

Ağrıyorum işte

Bazen bir göl kenarında

Bazen de

Sabahın en sessiz saatinde

Kanatlarım da ağrıyor

Hiç olmadıkları halde

Şimdi bu ağrı nasıl güzel

Nasıl tatlı ve derin

Şifa ararsam

Ben yalancının ta kendisiyim

Yasemin Şenyurt