Dün dernekteydim. Psikoloji öğrencileriyle beraber kısa film izleyen arkadaşlarımın sohbetine katıldım. Hayatımda gerçekten yaşadığımı hissettiğim iki yer var. Evim ve derneğimiz. Dernekteki arkadaşlarımın her birinin yaşamı zorluklarla ve aynı zamanda bu zorluklardan kendilerine kattıkları güzelliklerle geçmiş. Onlarla beraber sohbet etmeyi ve koro çalışmasına katılmayı özlemişim. Her bir arkadaşımdan öğreneceklerim olduğunun farkındalığıyla orada olmanın gerçek tadı anlaşılıyor.
Her insanın içindeki dünyayı anlamak ona nasılsın diye sormakla başlayabilir. İlgiyle dinlemek bu yolculuğu sürdürmemizi sağlayabilir. Dün yaşadıklarım sayesinde bugün yaşamım yeni bir anlam kazandı. Arkadaşlarımla sohbet ediyor olmanın yalnız kaldığımda bana fısıldayacağı ve zaman zaman bana haykıracağı cümleler var.
Bu dünyada anlam bulamıyorsanız onu yaratacak olan sizsiniz diyen varoluşçu filozofları daha iyi anladım. Birbirimizin yanından ve ruh halinden teğet geçmeyerek anlam dolu anlar yaşamamız an meselesi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder