ilhan berk okudum uyanır uyanmaz
gün başlamamıştı daha
komşu sesini açmıştı radyosunun
koşa koşa sana bir mektup getiriyordum
ellerim güzel miydi
bileklerim mavi mi
deniz mi kokuyordu avuçlarım
koşa koşa gelirken
ilhan berk okudum uyanır uyanmaz
kahvaltıdan önce ve sonra
çay bir başka güzel göründü
ekmek başka güzel
peynir mavi olur mu diyeceksin
maviydi eminim
uyanır uyanmaz
kedilerim beni izliyordu
sana koşa koşa geleceğimi
benden önce biliyorlardı
ilhan berk okumamı istemişlerdi
benim için kitaplıktan seçmişlerdi
düşürmüşlerdi onu
ağacın altına
evinde ağaç mı var demeyin
ne olur
ağaçsız ev mi olur
ağaçsız insan mı olur
uyanmıştım
ormanlar yanıyordu
ölüyordu doğa
gözlerimi beton eziyordu
uyanmıştım
sana koşa koşa orman getiriyordum
koşa koşa okyanus
mektubu açınca anlayacaksın
betona inat
ağaçlara sarılıyoruz
bırakmamacasına
kollarımızı kesecekler belki de
ayırmak için bizi
o zaman işte ağaç insan olacağız
o zaman kollarımız olacak kuşlar
anlayacak herkes
neden şiir okuyoruz
sabahları uyanır uyanmaz
neden mektup yazıyoruz
neden koşa koşa okyanus
getiriyorum
o zaman işte kuş sesleri kaplayacak her yeri
yasemin şenyurt
25.08.2019
05.16
ankara
