öpüp başına koyacaksın imkansızlığı

gökyüzü büyülü

yeryüzüne inat

deniz zarif

ve kavgalı

uzağı seveceksin

özlemi bileceksin

deniz zarif

kavgalı

martılar beyaz

anlayışlı

mektup ışıltılı

zarfta el yazısı

koklayacaksın

gökyüzü içten

sabah masum

su berrak

öpüp başına koyacaksın

uyandın mı

dolap boşalmış

ne ekmek ne süt

sevineceksin

bir kavanozda reçel

zarfı açmayacaksın

koklayacaksın

bir süre

öpüp başına koyacaksın özlemi

ellerini ceplerine

sokaktan sesler gelecek

yeryüzünü büyüleyen işçilerin öğrencilerin sesleri

çıkacaksın sokağa

karışacaksın onlara

öpüp başına koyacaksın martıları

kitapları

 

karışacaksın 

öyle çok duyacak ve isteyeceksin ki

zarfı açmayacaksın

eve döndüğünde de

öpüp başına koyacaksın imkansızlığı

bir şiirin içinde yitirip

en kıymetli anlarını

pişman olmayacaksın

sokaktaki seslerle geleceksin eve

üstün başın özgürlük

gireceksin kapıdan

seni karşılayacak edip cansever

brancusi ve belki giacometti

ev onların

sen misafirsin

memnunsun 

öpüp başına koyacaksın 

bir odayı

her şey gökyüzünden

her şey o içimi kuran/yıkan/yenileyen geceden

her şey özgürlükten

yiğit mi yiğit olacaksın

zarif mi zarif

yasemin şenyurt