Hüzün edindim kendime
Bilemez kimseler nedenini
Yaralana yaralana öğrendim nasıl nefes alınır
Çiçek kokuyor bu yastık
Bir bardağa hey diye seslenilmez
Ey denilmez sabahın bir körü
Kim diyor bütün bunları
Kim diyor ayıp
Kim diyor günah
İnsan ancak sonsuzlukla yaralandığında ölür
İnsan
Ancak
Sonsuzlukla
Yaralandığında ölür
Doruklarda
Doruklarda
Doruklarda bir serçe ile konuşuyordum
Nefesim yaralı
Bir altıgen düşün
Düşün
Uyuyana kadar
Başka bir yerde
Başka bir zamanda
Bir altıgen kırmızı
Sabah öğrenmiş olabilirsin
İnsan neden sonsuzlukla yaralandığında ölür
Binmesen o uçağa
Vazgeçsen son anda
Sabah öğrenmiş olabilirsin
İnsan neden aşka akar sürekli sürekli
Bir Pazartesi gecesi
Salı da desek olur
Saat 01.57
Ellerim gümüş şimdi
Sen ağlama dersen
Sonsuzlukla yaralanırım ben
Kimse ağlayamaz o an
Kimse yoktur çünkü
Bizim dışımızda
İnsan neden aşka akar sürekli sürekli
Yara bere içinde sürekli kederini değişmez
Bilirim
Yasemin Şenyurt
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder