bana bakma
içimden lav akar
bana bakma
gözlerimde kıyamet kopar
bütün çiçekler kıyamet kokar
bana bakma
denizler yersiz kalır
şimdi gece saat 04.44
bir tren garı
bir karanfilin içinde kalır
bana bakma
başını alıp gitme türküsü
duyulur
bana bakma
biraz gücüm olsa
gözlerimi vermek isterdim
bir çocuğa
ayrılığın her hali kabul
biraz gücüm olsa
gökyüzünde tıngır mıngır bulutlar
ağaçlarda ilkbahar hazırlığı
gözlerim çok şaşkın
gözlerim ödünç
rengine kanıp
bakma
bir tren garı
karanfilin içine akar
bu şiir burada bitmez
nerede başlar
bir müze
martının kanadında
simidin üzerinde
susamın içinde bir balık
burası Ankara
biri hapşırıyor
can havliyle
kaçıyor istek denen
gözlerim bir çocuğun gözleri olana dek
böyle masalsı yazacağım
bana bakma sen
masalsı şeyleri oldum olası severim
masalsı gözlerin var
dememiştim hiç
dememiştim işte
demiyorum
yasemin şenyurt
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder