15 Aralık 2012 Cumartesi

çılgınlık mı?



Bavulunda kırılacak eşyalar taşıyordu sanki. Kırılacak kitapları ve kırılacak defterleri olmalıydı. Ona bu kadar yakından baktığım için bir an bu yakınlığın adının ilgi olduğunu düşündüm. Onun beni nasıl gördüğünü düşünüyordum. Sorularımla onu yoracak değildim. Yıllar sonra bir gün beni ilk gördüğü gün ne giydiğimi değil de nasıl göründüğümü sormak isterdim. Heyecanlı mı sakar mı ya da konuşkan ve candan mı?

Yıllar sonra aynı masada oturup konuşabilecek miyiz? Kitabını açtı ve okumaya başladı. Elinde sürekli oynadığı bir kalemle zaman zaman sözcüklerin altını çiziyor olmalıydı. O anlarda kendinden geçtiğini hissettim.

Başka bir şehre gidiyor olmalıydı. Otobüsünden önce gitmeliydim ben o şehre. O şehirde canlılık kalmadığını ve yakında kıyametin sadece o şehirde kopacağını inanarak ve inandırarak anlatmalıydım kendisine. Haydi dönelim demeliydim. Bizim şehrimiz yakında daha güzel olacak demeliydim. Neler olup bittiğine dair en ufak fikrim yoktu.

Onun başka bir şehre gidişini uzaktan izleyemezdim.

Ben kimdim ki? İki saattir ona uzaktan bakan bir yabancı.

Hapşırdım. Oturduğum masaya bir yabancı yaklaştı. Gözlerim onu aradı ama o yerinde yoktu. Bir anda gitmiş olamazdı. Lavaboya kadar gitmiş olabilir diye düşünerek kendimi rahatlatmaya çalıştığım anda "iyi yaşayın yabancı" dedi yanımdaki karartı ve o karartı netleştiğinde "rahatsız etmiyorum umarım" dediğini duydum. "Hayır" dediğim anda o karartının kim olduğunu anlayabildim. O camdan bavulu olduğuna ve başka bir şehre gitmesine engel olmak istediğim adamdı.

Bana ne dedi biliyor musunuz?

"Ben buralarda daha rahat yazıyorum. Bir yere gittiğim de yok. Ama isterseniz sizinle beraber sizin gittiğiniz şehre gelebilirim."

"Öyle mi? " dedim şaşkınlıkla.

Bavulunuz diyebildim zar zor.

"Yolculuk hissi için bana yardımcı oluyor"

Yeniden hapşırmak üzereydim ama ondan önce şöyle dedi yabancı:

İnanın çapkın bir insan değilim. Yalnızlığımı da çok severim. Sizin de yalnızlığı sevdiğinizi hissettim. İki yalnız insanın bir anda aynı yolculuğa çıkmaya karar vermesi çılgınlık olmalı diye düşündüğünüzü düşünüyorum.

Hapşırdım ve ona bakıp şöyle dedim: Çılgınlık mı? Yanılıyorsunuz. Bu düşünceniz sadece çılgınlık değil ki...Aynı zamanda güzel bir çılgınlık!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder