Söz Veremeyen Birinin Sabahı

Önce ufak ufak lokmalara böldüm içimi

Kaybettim yönümü

İşte o aynanın buğusunda

Yalnızca söz veremeyen biriyim

Önce kitaplığıma baktım

Aradığımı bilmeden

Bilemeden uzun süre içimi böldüm

Kaldırımlarda yürüdüm

Gördüklerime yeniden döndüm

Kaybettim yönümü

Şarkı söylüyordu güneş

Kayboluyordum

Yalnızca söz veremeyen biriyim

Sözlerimi böldüm

Kendime sözlük aldım

Sözcükleri sevdim

İşte o aynanın buğusunda

Kalakaldım

Bütün hikayem bu

Bütün tuhaflığım bu

Yutkunuyorum şimdi

İnsan böyle sabahları özler belki

Kendini bir anda anladığı

Duyuyorum 

Şarkı söylüyordu güneş

Yasemin Şenyurt