İçim Olmalı

Ben bir yerde

Gökyüzünün kaçıncı katıydı

Hatıralarımla kalmıştım

Özlemiş ve çok ağlamıştım

Özlemiş ve çok kapanmıştım içime

Sonra aklıma kaçmak geldi

Ayazdan daha beterdi kaçma fikri

Yazmaya çalıştıkça

Gökyüzüne ait 

Bir hediye paketi

Bir sigara paketi

Ben bir yerde hep yazıyordum

Mürekkebin kokusunu duyarak

Özlemek geçen bir şey değildi

Seslerimi yuttukça

Çok çok siliyordum sözcükleri

Çakmağın sesini duyuyorum

Bu dinmek bilmeyen fırtına

Bu da yanmayan sigara

Ben gökyüzünün kaçıncı katında

Hatıralarımı yazıyor

Çok gülüyordum iç seslerimin birbirini yanlış anlamasına

Ben güldükçe

Ankara'da olduğumu söylüyorlardı

İyisin diyorlardı

Hatırlatıyorlardı

Benim hatıralarımdan başka şeylerdi onların söyledikleri

Her yere gidebilirdim

Kaçmak fikri içimi açıyordu

Yine de kaldım

Aklımın en kalabalık olduğu saatlerde

Onların söylediklerine de güldüm

Çok güldüm

Çok ağladım

Nergis kokusuydu bu

Tanıdım

İçime çekecek kadar içim kalsaydı

Mutlaka içim olmalı

Sesler

Yarım kalan cümleler

Hatıralarım

Mutlaka içim olmalı

Yoksa nerede saklanırdım

Yasemin Şenyurt